บทที่ 67 ความล้มเหลวและความสำเร็จ

อรุณีที่อยู่ตรงหน้ามีรอยยิ้มที่มุมปากเหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม

ไม่มีความรู้สึกต่ำต้อย ไม่มีความกลัว

สายตาของเธอมองตรงไปที่วรพลอย่างไม่ลดละ ราวกับกำลังท้าทาย

ผู้ชายทุกคนมีความต้องการที่จะเอาชนะ ท่าทางแบบนี้ของเธอถูกใจวรพลพอดี

ดังนั้นวรพลจึงถามกลับอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน

“เธออยากให้ฉันอยู่ต่อมากเลยเหรอ?...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ